aðalréttur

Icelandic

Etymology

From aðal- +‎ réttur.

Noun

aðalréttur m (genitive singular aðalréttar, nominative plural aðalréttir)

  1. main course (dish of a meal)

Declension

Declension of aðalréttur (masculine, based on réttur)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative aðalréttur aðalrétturinn aðalréttir aðalréttirnir
accusative aðalrétt aðalréttinn aðalrétti aðalréttina
dative aðalrétti aðalréttinum aðalréttum aðalréttunum
genitive aðalréttar aðalréttarins aðalrétta aðalréttanna

References

  • Kristín Bjarnadóttir, editor (2002–2025), “aðalréttur”, in Beygingarlýsing íslensks nútímamáls [The Database of Modern Icelandic Inflection] (in Icelandic), Reykjavík: The Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies
  • Mörður Árnason (2019) Íslensk orðabók, 5th edition, Reykjavík: Forlagið
  • “aðalréttur” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)