aþum
Old English
Etymology
From Proto-West Germanic *aiþum.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɑː.θum/, [ˈɑː.ðum]
Noun
āþum m
Declension
Strong a-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | āþum | āþmas |
| accusative | āþum | āþmas |
| genitive | āþmes | āþma |
| dative | āþme | āþmum |
Descendants
- Middle English: aþum, oþom, oþam, oþem