aþum

Old English

Etymology

From Proto-West Germanic *aiþum.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɑː.θum/, [ˈɑː.ðum]

Noun

āþum m

  1. son-in-law
  2. brother-in-law

Declension

Strong a-stem:

singular plural
nominative āþum āþmas
accusative āþum āþmas
genitive āþmes āþma
dative āþme āþmum

Descendants

  • Middle English: aþum, oþom, oþam, oþem