aangluren

Dutch

Etymology

Compound of aan +‎ gluren.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaːnˌɣlyː.rə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: aan‧glu‧ren

Verb

aangluren

  1. (transitive) to (furtively) leer at, to peek at, to peep at

Conjugation

Conjugation of aangluren (weak, separable)
infinitive aangluren
past singular gluurde aan
past participle aangegluurd
infinitive aangluren
gerund aangluren n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular gluur aan gluurde aan aangluur aangluurde
2nd person sing. (jij) gluurt aan, gluur aan2 gluurde aan aangluurt aangluurde
2nd person sing. (u) gluurt aan gluurde aan aangluurt aangluurde
2nd person sing. (gij) gluurt aan gluurde aan aangluurt aangluurde
3rd person singular gluurt aan gluurde aan aangluurt aangluurde
plural gluren aan gluurden aan aangluren aangluurden
subjunctive sing.1 glure aan gluurde aan aanglure aangluurde
subjunctive plur.1 gluren aan gluurden aan aangluren aangluurden
imperative sing. gluur aan
imperative plur.1 gluurt aan
participles aanglurend aangegluurd
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.