aanstootgevend

Dutch

Etymology

From aanstoot +‎ gevend.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌaːn.stoːtˈxeː.vənt/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: aan‧stoot‧ge‧vend

Adjective

aanstootgevend (comparative aanstootgevender, superlative aanstootgevendst)

  1. offensive
    Synonym: aanstotelijk

Declension

Declension of aanstootgevend
uninflected aanstootgevend
inflected aanstootgevende
comparative aanstootgevender
positive comparative superlative
predicative/adverbial aanstootgevend aanstootgevender het aanstootgevendst
het aanstootgevendste
indefinite m./f. sing. aanstootgevende aanstootgevendere aanstootgevendste
n. sing. aanstootgevend aanstootgevender aanstootgevendste
plural aanstootgevende aanstootgevendere aanstootgevendste
definite aanstootgevende aanstootgevendere aanstootgevendste
partitive aanstootgevends aanstootgevenders —
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.