abacinandus
Latin
Etymology
Future passive participle of abacinō.
Participle
abacinandus (feminine abacinanda, neuter abacinandum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | abacinandus | abacinanda | abacinandum | abacinandī | abacinandae | abacinanda | |
| genitive | abacinandī | abacinandae | abacinandī | abacinandōrum | abacinandārum | abacinandōrum | |
| dative | abacinandō | abacinandae | abacinandō | abacinandīs | |||
| accusative | abacinandum | abacinandam | abacinandum | abacinandōs | abacinandās | abacinanda | |
| ablative | abacinandō | abacinandā | abacinandō | abacinandīs | |||
| vocative | abacinande | abacinanda | abacinandum | abacinandī | abacinandae | abacinanda | |