abaküs
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish آباكوس (abaküs), from French abacus.
Pronunciation
- IPA(key): /ɑ.bɑˈcys/
Audio: (file)
Noun
abaküs (definite accusative abaküsü, plural abaküsler)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | abaküs | abaküsler |
| definite accusative | abaküsü | abaküsleri |
| dative | abaküse | abaküslere |
| locative | abaküste | abaküslerde |
| ablative | abaküsten | abaküslerden |
| genitive | abaküsün | abaküslerin |
Further reading
- “abaküs”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu