abakuszaik
Hungarian
Etymology
abakusz + -aik (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒbɒkusɒjik]
- Hyphenation: aba‧ku‧sza‧ik
Noun
abakuszaik
- third-person plural multiple-possession possessive of abakusz
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | abakuszaik |
| accusative | — | abakuszaikat |
| dative | — | abakuszaiknak |
| instrumental | — | abakuszaikkal |
| causal-final | — | abakuszaikért |
| translative | — | abakuszaikká |
| terminative | — | abakuszaikig |
| essive-formal | — | abakuszaikként |
| essive-modal | — | abakuszaikul |
| inessive | — | abakuszaikban |
| superessive | — | abakuszaikon |
| adessive | — | abakuszaiknál |
| illative | — | abakuszaikba |
| sublative | — | abakuszaikra |
| allative | — | abakuszaikhoz |
| elative | — | abakuszaikból |
| delative | — | abakuszaikról |
| ablative | — | abakuszaiktól |
| non-attributive possessive – singular |
— | abakuszaiké |
| non-attributive possessive – plural |
— | abakuszaikéi |