abalienandus

Latin

Etymology

Future passive participle of abaliēnō.

Participle

abaliēnandus (feminine abaliēnanda, neuter abaliēnandum); first/second-declension participle

  1. which is to be alienated, separated, removed

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative abaliēnandus abaliēnanda abaliēnandum abaliēnandī abaliēnandae abaliēnanda
genitive abaliēnandī abaliēnandae abaliēnandī abaliēnandōrum abaliēnandārum abaliēnandōrum
dative abaliēnandō abaliēnandae abaliēnandō abaliēnandīs
accusative abaliēnandum abaliēnandam abaliēnandum abaliēnandōs abaliēnandās abaliēnanda
ablative abaliēnandō abaliēnandā abaliēnandō abaliēnandīs
vocative abaliēnande abaliēnanda abaliēnandum abaliēnandī abaliēnandae abaliēnanda