abalienandus
Latin
Etymology
Future passive participle of abaliēnō.
Participle
abaliēnandus (feminine abaliēnanda, neuter abaliēnandum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | abaliēnandus | abaliēnanda | abaliēnandum | abaliēnandī | abaliēnandae | abaliēnanda | |
| genitive | abaliēnandī | abaliēnandae | abaliēnandī | abaliēnandōrum | abaliēnandārum | abaliēnandōrum | |
| dative | abaliēnandō | abaliēnandae | abaliēnandō | abaliēnandīs | |||
| accusative | abaliēnandum | abaliēnandam | abaliēnandum | abaliēnandōs | abaliēnandās | abaliēnanda | |
| ablative | abaliēnandō | abaliēnandā | abaliēnandō | abaliēnandīs | |||
| vocative | abaliēnande | abaliēnanda | abaliēnandum | abaliēnandī | abaliēnandae | abaliēnanda | |