Latin
Etymology
Perfect passive participle of abarno (“expose a crime to a magistrate”).
Participle
abarnātus (feminine abarnāta, neuter abarnātum); first/second-declension participle
- (of a crime) exposed, having been exposed
990-1035, Canute, Legum regis Canuti Magni quas Anglis olim dedit: versionem antiquam latinam[1], published 1826, page 96:Si homo furtivum aliquid in domo sua occultaverit, et ita fuerit Abarnatus, rectum est ut inde habeat quod quæsivit.- (please add an English translation of this quotation)
Declension
First/second-declension adjective.
|
|
singular
|
|
plural
|
|
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
abarnātus
|
abarnāta
|
abarnātum
|
abarnātī
|
abarnātae
|
abarnāta
|
| genitive
|
abarnātī
|
abarnātae
|
abarnātī
|
abarnātōrum
|
abarnātārum
|
abarnātōrum
|
| dative
|
abarnātō
|
abarnātae
|
abarnātō
|
abarnātīs
|
| accusative
|
abarnātum
|
abarnātam
|
abarnātum
|
abarnātōs
|
abarnātās
|
abarnāta
|
| ablative
|
abarnātō
|
abarnātā
|
abarnātō
|
abarnātīs
|
| vocative
|
abarnāte
|
abarnāta
|
abarnātum
|
abarnātī
|
abarnātae
|
abarnāta
|