abarnatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of abarno (expose a crime to a magistrate).

Participle

abarnātus (feminine abarnāta, neuter abarnātum); first/second-declension participle

  1. (of a crime) exposed, having been exposed
    • 990-1035, Canute, Legum regis Canuti Magni quas Anglis olim dedit: versionem antiquam latinam[1], published 1826, page 96:
      Si homo furtivum aliquid in domo sua occultaverit, et ita fuerit Abarnatus, rectum est ut inde habeat quod quæsivit.
      (please add an English translation of this quotation)

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative abarnātus abarnāta abarnātum abarnātī abarnātae abarnāta
genitive abarnātī abarnātae abarnātī abarnātōrum abarnātārum abarnātōrum
dative abarnātō abarnātae abarnātō abarnātīs
accusative abarnātum abarnātam abarnātum abarnātōs abarnātās abarnāta
ablative abarnātō abarnātā abarnātō abarnātīs
vocative abarnāte abarnāta abarnātum abarnātī abarnātae abarnāta