abastardo
See also: abastardó
Galician
Verb
abastardo
- first-person singular present indicative of abastardar
Latin
Etymology
Verb
abastardō (present infinitive abastardāre, perfect active abastardāvī, supine abastardātum); first conjugation
- (Medieval Latin) to bastardize (claim or demonstrate illegitimacy)
Conjugation
Conjugation of abastardō (first conjugation)
indicative | singular | plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||||||
active | present | abastardō | abastardās | abastardat | abastardāmus | abastardātis | abastardant | ||||||
imperfect | abastardābam | abastardābās | abastardābat | abastardābāmus | abastardābātis | abastardābant | |||||||
future | abastardābō | abastardābis | abastardābit | abastardābimus | abastardābitis | abastardābunt | |||||||
perfect | abastardāvī | abastardāvistī | abastardāvit | abastardāvimus | abastardāvistis | abastardāvērunt, abastardāvēre | |||||||
pluperfect | abastardāveram | abastardāverās | abastardāverat | abastardāverāmus | abastardāverātis | abastardāverant | |||||||
future perfect | abastardāverō | abastardāveris | abastardāverit | abastardāverimus | abastardāveritis | abastardāverint | |||||||
passive | present | abastardor | abastardāris, abastardāre |
abastardātur | abastardāmur | abastardāminī | abastardantur | ||||||
imperfect | abastardābar | abastardābāris, abastardābāre |
abastardābātur | abastardābāmur | abastardābāminī | abastardābantur | |||||||
future | abastardābor | abastardāberis, abastardābere |
abastardābitur | abastardābimur | abastardābiminī | abastardābuntur | |||||||
perfect | abastardātus + present active indicative of sum | ||||||||||||
pluperfect | abastardātus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
future perfect | abastardātus + future active indicative of sum | ||||||||||||
subjunctive | singular | plural | |||||||||||
first | second | third | first | second | third | ||||||||
active | present | abastardem | abastardēs | abastardet | abastardēmus | abastardētis | abastardent | ||||||
imperfect | abastardārem | abastardārēs | abastardāret | abastardārēmus | abastardārētis | abastardārent | |||||||
perfect | abastardāverim | abastardāverīs | abastardāverit | abastardāverīmus | abastardāverītis | abastardāverint | |||||||
pluperfect | abastardāvissem | abastardāvissēs | abastardāvisset | abastardāvissēmus | abastardāvissētis | abastardāvissent | |||||||
passive | present | abastarder | abastardēris, abastardēre |
abastardētur | abastardēmur | abastardēminī | abastardentur | ||||||
imperfect | abastardārer | abastardārēris, abastardārēre |
abastardārētur | abastardārēmur | abastardārēminī | abastardārentur | |||||||
perfect | abastardātus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
pluperfect | abastardātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
imperative | singular | plural | |||||||||||
first | second | third | first | second | third | ||||||||
active | present | — | abastardā | — | — | abastardāte | — | ||||||
future | — | abastardātō | abastardātō | — | abastardātōte | abastardantō | |||||||
passive | present | — | abastardāre | — | — | abastardāminī | — | ||||||
future | — | abastardātor | abastardātor | — | — | abastardantor | |||||||
non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
active | passive | active | passive | ||||||||||
present | abastardāre | abastardārī | abastardāns | — | |||||||||
future | abastardātūrum esse | abastardātum īrī | abastardātūrus | abastardandus | |||||||||
perfect | abastardāvisse | abastardātum esse | — | abastardātus | |||||||||
future perfect | — | abastardātum fore | — | — | |||||||||
perfect potential | abastardātūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
abastardandī | abastardandō | abastardandum | abastardandō | abastardātum | abastardātū |
References
- "abastardare", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- Niermeyer, Jan Frederik (1976) “abastardare”, in Mediae Latinitatis Lexicon Minus, Leiden, Boston: E. J. Brill, page 1
Portuguese
Verb
abastardo
- first-person singular present indicative of abastardar
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /abasˈtaɾdo/ [a.β̞asˈt̪aɾ.ð̞o]
- Rhymes: -aɾdo
- Syllabification: a‧bas‧tar‧do
Verb
abastardo
- first-person singular present indicative of abastardar