abbacinandus
Latin
Etymology
Future passive participle of abbacinō.
Participle
abbacinandus (feminine abbacinanda, neuter abbacinandum); first/second-declension participle
- which is to be blinded
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | abbacinandus | abbacinanda | abbacinandum | abbacinandī | abbacinandae | abbacinanda | |
| genitive | abbacinandī | abbacinandae | abbacinandī | abbacinandōrum | abbacinandārum | abbacinandōrum | |
| dative | abbacinandō | abbacinandae | abbacinandō | abbacinandīs | |||
| accusative | abbacinandum | abbacinandam | abbacinandum | abbacinandōs | abbacinandās | abbacinanda | |
| ablative | abbacinandō | abbacinandā | abbacinandō | abbacinandīs | |||
| vocative | abbacinande | abbacinanda | abbacinandum | abbacinandī | abbacinandae | abbacinanda | |