abderitanus
Latin
Etymology
Derived from Ancient Greek Ἀβδηρίτης (Abdērítēs) + -ānus (“of”, “pertaining to”, adjective-forming suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ab.deː.riːˈtaː.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ab.d̪e.riˈt̪aː.nus]
Adjective
abdērītānus (feminine abdērītāna, neuter abdērītānum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective, with locative.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | abdērītānus | abdērītāna | abdērītānum | abdērītānī | abdērītānae | abdērītāna | |
| genitive | abdērītānī | abdērītānae | abdērītānī | abdērītānōrum | abdērītānārum | abdērītānōrum | |
| dative | abdērītānō | abdērītānae | abdērītānō | abdērītānīs | |||
| accusative | abdērītānum | abdērītānam | abdērītānum | abdērītānōs | abdērītānās | abdērītāna | |
| ablative | abdērītānō | abdērītānā | abdērītānō | abdērītānīs | |||
| vocative | abdērītāne | abdērītāna | abdērītānum | abdērītānī | abdērītānae | abdērītāna | |
| locative | abdērītānī | abdērītānae | abdērītānī | abdērītānīs | |||