abdictus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of abdīcō.

Participle

abdictus (feminine abdicta, neuter abdictum); first/second-declension participle

  1. disapproved

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative abdictus abdicta abdictum abdictī abdictae abdicta
genitive abdictī abdictae abdictī abdictōrum abdictārum abdictōrum
dative abdictō abdictae abdictō abdictīs
accusative abdictum abdictam abdictum abdictōs abdictās abdicta
ablative abdictō abdictā abdictō abdictīs
vocative abdicte abdicta abdictum abdictī abdictae abdicta

References