abductivus
Latin
Etymology
From abdūcō (“lead away”) + -īvus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ab.dʊkˈtiː.wʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ab.d̪ukˈt̪iː.vus]
Adjective
abductīvus (feminine abductīva, neuter abductīvum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | abductīvus | abductīva | abductīvum | abductīvī | abductīvae | abductīva | |
| genitive | abductīvī | abductīvae | abductīvī | abductīvōrum | abductīvārum | abductīvōrum | |
| dative | abductīvō | abductīvae | abductīvō | abductīvīs | |||
| accusative | abductīvum | abductīvam | abductīvum | abductīvōs | abductīvās | abductīva | |
| ablative | abductīvō | abductīvā | abductīvō | abductīvīs | |||
| vocative | abductīve | abductīva | abductīvum | abductīvī | abductīvae | abductīva | |