aberuffen
Luxembourgish
Etymology
From an- + beruffen.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɑbəˌʀufən]
Verb
aberuffen (third-person singular present berifft an, past participle aberuff, auxiliary verb hunn)
Conjugation
| infinitive | aberuffen | |
|---|---|---|
| participle | aberuff | |
| auxiliary | hunn | |
| present indicative |
imperative | |
| 1st singular | beruffen an | — |
| 2nd singular | beriffs an | beruff an |
| 3rd singular | berifft an | — |
| 1st plural | beruffen an | — |
| 2nd plural | berufft an | berufft an |
| 3rd plural | beruffen an | — |
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel.