abiciens

Latin

Etymology

Present participle of abiciō.

Participle

abiciēns (genitive abicientis); third-declension one-termination participle

  1. abandoning, discarding
  2. overthrowing

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative abiciēns abicientēs abicientia
genitive abicientis abicientium
dative abicientī abicientibus
accusative abicientem abiciēns abicientēs
abicientīs
abicientia
ablative abiciente
abicientī1
abicientibus
vocative abiciēns abicientēs abicientia

1When used purely as an adjective.