abiciundus
Latin
Etymology
Future passive participle of abiciō.
Participle
abiciundus (feminine abiciunda, neuter abiciundum); first/second-declension participle
- which is to be discarded etc.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | abiciundus | abiciunda | abiciundum | abiciundī | abiciundae | abiciunda | |
| genitive | abiciundī | abiciundae | abiciundī | abiciundōrum | abiciundārum | abiciundōrum | |
| dative | abiciundō | abiciundae | abiciundō | abiciundīs | |||
| accusative | abiciundum | abiciundam | abiciundum | abiciundōs | abiciundās | abiciunda | |
| ablative | abiciundō | abiciundā | abiciundō | abiciundīs | |||
| vocative | abiciunde | abiciunda | abiciundum | abiciundī | abiciundae | abiciunda | |