abiectandus
Latin
Etymology
Future passive participle of abiectō.
Participle
abiectandus (feminine abiectanda, neuter abiectandum); first/second-declension participle
- which is to be abandoned
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | abiectandus | abiectanda | abiectandum | abiectandī | abiectandae | abiectanda | |
| genitive | abiectandī | abiectandae | abiectandī | abiectandōrum | abiectandārum | abiectandōrum | |
| dative | abiectandō | abiectandae | abiectandō | abiectandīs | |||
| accusative | abiectandum | abiectandam | abiectandum | abiectandōs | abiectandās | abiectanda | |
| ablative | abiectandō | abiectandā | abiectandō | abiectandīs | |||
| vocative | abiectande | abiectanda | abiectandum | abiectandī | abiectandae | abiectanda | |