abiectandus

Latin

Etymology

Future passive participle of abiectō.

Participle

abiectandus (feminine abiectanda, neuter abiectandum); first/second-declension participle

  1. which is to be abandoned

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative abiectandus abiectanda abiectandum abiectandī abiectandae abiectanda
genitive abiectandī abiectandae abiectandī abiectandōrum abiectandārum abiectandōrum
dative abiectandō abiectandae abiectandō abiectandīs
accusative abiectandum abiectandam abiectandum abiectandōs abiectandās abiectanda
ablative abiectandō abiectandā abiectandō abiectandīs
vocative abiectande abiectanda abiectandum abiectandī abiectandae abiectanda