abiectissimus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ab.jɛkˈtɪs.sɪ.mʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ab.jekˈt̪is.si.mus]
Participle
abiectissimus
- superlative degree of abiectus: most thrown, most abandoned, most subservient; most abject, craven
- Ducis consultor cum eo magnus amicus factus est quia abiectissimus; ei semper obsequebatur.
- The leader’s advisor became great friends with him because he was so obsequious; he was always submitting himself to his will
- Pliny the Younger, Epistles 1.5:
- Nec contentus pervenit ad Spurinnam; huic suppliciter, ut est cum timet abiectissimus
- Dissatisfied, he came to Spurinna supplicantly, for—when he is afraid—he is most craven.
- Nec contentus pervenit ad Spurinnam; huic suppliciter, ut est cum timet abiectissimus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | abiectissimus | abiectissima | abiectissimum | abiectissimī | abiectissimae | abiectissima | |
| genitive | abiectissimī | abiectissimae | abiectissimī | abiectissimōrum | abiectissimārum | abiectissimōrum | |
| dative | abiectissimō | abiectissimae | abiectissimō | abiectissimīs | |||
| accusative | abiectissimum | abiectissimam | abiectissimum | abiectissimōs | abiectissimās | abiectissima | |
| ablative | abiectissimō | abiectissimā | abiectissimō | abiectissimīs | |||
| vocative | abiectissime | abiectissima | abiectissimum | abiectissimī | abiectissimae | abiectissima | |