abietinus
Latin
Etymology
From abietis, from abies (“fir”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [a.biˈɛ.tɪ.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [a.biˈɛː.t̪i.nus]
Adjective
abietinus (feminine abietina, neuter abietinum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | abietinus | abietina | abietinum | abietinī | abietinae | abietina | |
| genitive | abietinī | abietinae | abietinī | abietinōrum | abietinārum | abietinōrum | |
| dative | abietinō | abietinae | abietinō | abietinīs | |||
| accusative | abietinum | abietinam | abietinum | abietinōs | abietinās | abietina | |
| ablative | abietinō | abietinā | abietinō | abietinīs | |||
| vocative | abietine | abietina | abietinum | abietinī | abietinae | abietina | |