abigundus
Latin
Etymology
Future passive participle of abigō.
Participle
abigundus (feminine abigunda, neuter abigundum); first/second-declension participle
- which is to be deterred
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | abigundus | abigunda | abigundum | abigundī | abigundae | abigunda | |
| genitive | abigundī | abigundae | abigundī | abigundōrum | abigundārum | abigundōrum | |
| dative | abigundō | abigundae | abigundō | abigundīs | |||
| accusative | abigundum | abigundam | abigundum | abigundōs | abigundās | abigunda | |
| ablative | abigundō | abigundā | abigundō | abigundīs | |||
| vocative | abigunde | abigunda | abigundum | abigundī | abigundae | abigunda | |