abiturus
Latin
Etymology
Future active participle of abeō.
Participle
abitūrus (feminine abitūra, neuter abitūrum); first/second-declension participle
- about to depart
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | abitūrus | abitūra | abitūrum | abitūrī | abitūrae | abitūra | |
| genitive | abitūrī | abitūrae | abitūrī | abitūrōrum | abitūrārum | abitūrōrum | |
| dative | abitūrō | abitūrae | abitūrō | abitūrīs | |||
| accusative | abitūrum | abitūram | abitūrum | abitūrōs | abitūrās | abitūra | |
| ablative | abitūrō | abitūrā | abitūrō | abitūrīs | |||
| vocative | abitūre | abitūra | abitūrum | abitūrī | abitūrae | abitūra | |