abiturus

Latin

Etymology

Future active participle of abeō.

Participle

abitūrus (feminine abitūra, neuter abitūrum); first/second-declension participle

  1. about to depart

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative abitūrus abitūra abitūrum abitūrī abitūrae abitūra
genitive abitūrī abitūrae abitūrī abitūrōrum abitūrārum abitūrōrum
dative abitūrō abitūrae abitūrō abitūrīs
accusative abitūrum abitūram abitūrum abitūrōs abitūrās abitūra
ablative abitūrō abitūrā abitūrō abitūrīs
vocative abitūre abitūra abitūrum abitūrī abitūrae abitūra