abiudicandus
Latin
Etymology
Future passive participle of abiūdicō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ab.juː.dɪˈkan.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ab.ju.d̪iˈkan̪.d̪us]
Participle
abiūdicandus (feminine abiūdicanda, neuter abiūdicandum); first/second-declension participle
- which is to be deprived
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | abiūdicandus | abiūdicanda | abiūdicandum | abiūdicandī | abiūdicandae | abiūdicanda | |
| genitive | abiūdicandī | abiūdicandae | abiūdicandī | abiūdicandōrum | abiūdicandārum | abiūdicandōrum | |
| dative | abiūdicandō | abiūdicandae | abiūdicandō | abiūdicandīs | |||
| accusative | abiūdicandum | abiūdicandam | abiūdicandum | abiūdicandōs | abiūdicandās | abiūdicanda | |
| ablative | abiūdicandō | abiūdicandā | abiūdicandō | abiūdicandīs | |||
| vocative | abiūdicande | abiūdicanda | abiūdicandum | abiūdicandī | abiūdicandae | abiūdicanda | |