ablegacja

See also: ablegacją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin ablēgātiō. First attested in 1676.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.blɛˈɡa.t͡sja/
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: a‧ble‧ga‧cja

Noun

ablegacja f

  1. (Middle Polish) legation, mission
    Synonym: poselstwo
  2. (obsolete, historical, Ancient Rome) honorable exile

Declension

Declension of ablegacja
singular plural
nominative ablegacja ablegacje
genitive ablegacji ablegacji/ablegacyj (archaic)
dative ablegacji ablegacjom
accusative ablegację ablegacje
instrumental ablegacją ablegacjami
locative ablegacji ablegacjach
vocative ablegacjo ablegacje
noun
verb

References

  1. ^ Krystyna Siekierska (20.11.2019) “ABLEGACJA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.