ablutivus

Latin

Etymology

From or equivalent to abluō, ablūtus or ablūtiō + -īvus.

Pronunciation

Adjective

ablūtīvus (feminine ablūtīva, neuter ablūtīvum); first/second-declension adjective

  1. (Medieval Latin, New Latin) ablutive
    • 1736, Caietanus Corazza, Tractatus theologici-morales de sacramentis baptismi, ac poenitentiae [] , page 30:
      32. Objices I°. Omnis liquor ablutivus est apta materia baptismi: liquidem in baptismo significatur ablutio animæ à peccatis, sed non sola naturalis aqua est ablutiva, cum multi liquores ab aqua specie diversi sint maxime ablutivi, ergo non fola naturalis aqua est apta materia baptismi.
      (please add an English translation of this quotation)

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ablūtīvus ablūtīva ablūtīvum ablūtīvī ablūtīvae ablūtīva
genitive ablūtīvī ablūtīvae ablūtīvī ablūtīvōrum ablūtīvārum ablūtīvōrum
dative ablūtīvō ablūtīvae ablūtīvō ablūtīvīs
accusative ablūtīvum ablūtīvam ablūtīvum ablūtīvōs ablūtīvās ablūtīva
ablative ablūtīvō ablūtīvā ablūtīvō ablūtīvīs
vocative ablūtīve ablūtīva ablūtīvum ablūtīvī ablūtīvae ablūtīva