abluvio
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [abˈɫʊ.wi.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [abˈluː.vi.o]
Etymology 1
Noun
abluviō f (genitive abluviōnis); third declension
- erosion
- circa 2nd century, Siculus Flaccus, De condicionibus agrorum 25:
- si alicuius terras minutatim ex alia parte abstrahat et alii contrario relinquat, quod vocant abluvionem et alluvionem
- if (the river) gradually pulls away soil from some part and leaves soil on the opposite side of another part, people call these erosion and accretion
- si alicuius terras minutatim ex alia parte abstrahat et alii contrario relinquat, quod vocant abluvionem et alluvionem
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | abluviō | abluviōnēs |
| genitive | abluviōnis | abluviōnum |
| dative | abluviōnī | abluviōnibus |
| accusative | abluviōnem | abluviōnēs |
| ablative | abluviōne | abluviōnibus |
| vocative | abluviō | abluviōnēs |
Descendants
- English: abluvion
References
- "abluvio", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
Etymology 2
Noun
abluviō
- dative/ablative singular of abluvium