abominacyjny

Polish

Etymology

From abominacja +‎ ny. First attested in 1868.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.bɔ.mi.naˈt͡sɘj.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘjnɘ
  • Syllabification: a‧bo‧mi‧na‧cyj‧ny

Adjective

abominacyjny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, literary) abhorrence, aversion, abomination (feeling of extreme disgust)

Declension

Declension of abominacyjny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative abominacyjny abominacyjna abominacyjne abominacyjni abominacyjne
genitive abominacyjnego abominacyjnej abominacyjnego abominacyjnych
dative abominacyjnemu abominacyjnej abominacyjnemu abominacyjnym
accusative abominacyjnego abominacyjny abominacyjną abominacyjne abominacyjnych abominacyjne
instrumental abominacyjnym abominacyjną abominacyjnym abominacyjnymi
locative abominacyjnym abominacyjnej abominacyjnym abominacyjnych
noun

References

  1. ^ Przegląd Polski : pismo poświęcone polityce i literaturze‎[1] (in Polish), volumes 2, 3, number 9, 1868, page 426

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.