abrewiacyjny

Polish

Etymology

From abrewiacja +‎ -ny. First attested in 1863.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.brɛ.vjaˈt͡sɘj.nɘ/
  • Rhymes: -ɘjnɘ
  • Syllabification: a‧bre‧wia‧cyj‧ny

Adjective

abrewiacyjny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, palaeography) scribal abbreviation (abbreviations used by ancient and medieval scribes writing in various languages, including Latin, Greek, Old English, and Old Norse)

Declension

Declension of abrewiacyjny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative abrewiacyjny abrewiacyjna abrewiacyjne abrewiacyjni abrewiacyjne
genitive abrewiacyjnego abrewiacyjnej abrewiacyjnego abrewiacyjnych
dative abrewiacyjnemu abrewiacyjnej abrewiacyjnemu abrewiacyjnym
accusative abrewiacyjnego abrewiacyjny abrewiacyjną abrewiacyjne abrewiacyjnych abrewiacyjne
instrumental abrewiacyjnym abrewiacyjną abrewiacyjnym abrewiacyjnymi
locative abrewiacyjnym abrewiacyjnej abrewiacyjnym abrewiacyjnych
noun
verb

References

  1. ^ Dziennik Powszechny : Pismo Urzędowe, Polityczne i Naukowe‎[1] (in Polish), number 156, 1863, page 1

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.