abrogacja
See also: abrogacją
Polish
Alternative forms
Etymology
Learned borrowing from Latin abrogātiō.[1][2] First attested in 1634.[3]
Pronunciation
- IPA(key): /a.brɔˈɡa.t͡sja/
Audio: (file) - Rhymes: -at͡sja
- Syllabification: a‧bro‧ga‧cja
Noun
abrogacja f
- (law) abrogation
- Synonym: (Middle Polish) abrogat
Declension
Declension of abrogacja
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | abrogacja | abrogacje |
| genitive | abrogacji | abrogacji/abrogacyj (archaic) |
| dative | abrogacji | abrogacjom |
| accusative | abrogację | abrogacje |
| instrumental | abrogacją | abrogacjami |
| locative | abrogacji | abrogacjach |
| vocative | abrogacjo | abrogacje |
Related terms
noun
- (Middle Polish) abrogat
verb
- abrogować impf or pf
References
- ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “abrogacja”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “abrogacja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- ^ Wiesław Morawski (03.02.2020) “ABROGACJA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Further reading
- abrogacja in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “abrogacya”, in Słownik języka polskiego, volume 1, page 3
- Aleksander Zdanowicz (1861) “abrogacja”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “abrogacja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 3
- abrogacja in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego