absconditus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of abscondō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [apˈskɔn.dɪ.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [abˈskɔn̪.d̪i.t̪us]
Participle
absconditus (feminine abscondita, neuter absconditum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | absconditus | abscondita | absconditum | absconditī | absconditae | abscondita | |
| genitive | absconditī | absconditae | absconditī | absconditōrum | absconditārum | absconditōrum | |
| dative | absconditō | absconditae | absconditō | absconditīs | |||
| accusative | absconditum | absconditam | absconditum | absconditōs | absconditās | abscondita | |
| ablative | absconditō | absconditā | absconditō | absconditīs | |||
| vocative | abscondite | abscondita | absconditum | absconditī | absconditae | abscondita | |
Synonyms
Adjective
absconditus (feminine abscondita, neuter absconditum, adverb absconditē); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | absconditus | abscondita | absconditum | absconditī | absconditae | abscondita | |
| genitive | absconditī | absconditae | absconditī | absconditōrum | absconditārum | absconditōrum | |
| dative | absconditō | absconditae | absconditō | absconditīs | |||
| accusative | absconditum | absconditam | absconditum | absconditōs | absconditās | abscondita | |
| ablative | absconditō | absconditā | absconditō | absconditīs | |||
| vocative | abscondite | abscondita | absconditum | absconditī | absconditae | abscondita | |
Descendants
References
- “absconditus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers