absconditus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of abscondō.

Pronunciation

Participle

absconditus (feminine abscondita, neuter absconditum); first/second-declension participle

  1. hidden, concealed

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative absconditus abscondita absconditum absconditī absconditae abscondita
genitive absconditī absconditae absconditī absconditōrum absconditārum absconditōrum
dative absconditō absconditae absconditō absconditīs
accusative absconditum absconditam absconditum absconditōs absconditās abscondita
ablative absconditō absconditā absconditō absconditīs
vocative abscondite abscondita absconditum absconditī absconditae abscondita

Synonyms

Adjective

absconditus (feminine abscondita, neuter absconditum, adverb absconditē); first/second-declension adjective

  1. secret, covert

Declension

First/second-declension adjective.

Descendants

  • Aromanian: ascumtu
  • Italian: ascondito
  • Spanish: escondido
  • Romanian: ascuns

References

  • absconditus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers