abstemiusz

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin abstēmius. First attested in 1743.

Pronunciation

Noun

abstemiusz m animacy unattested

  1. (Middle Polish) abstainer, abstemious person
    Synonym: abstynent

Declension

References

  • Wiesław Morawski (09.04.2015) “ABSTEMIUSZ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]