abstentus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of abstineō (keep off).

Participle

abstentus (feminine abstenta, neuter abstentum); first/second-declension participle

  1. kept off or away, held at a distance, avoided, having been held at a distance

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative abstentus abstenta abstentum abstentī abstentae abstenta
genitive abstentī abstentae abstentī abstentōrum abstentārum abstentōrum
dative abstentō abstentae abstentō abstentīs
accusative abstentum abstentam abstentum abstentōs abstentās abstenta
ablative abstentō abstentā abstentō abstentīs
vocative abstente abstenta abstentum abstentī abstentae abstenta

References