abundiflorus
Latin
Etymology
New Latin; from abundus (“copious”) + -i- + flōs (“flower”) + -us.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [a.bʊn.dɪˈfɫoː.rʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [a.bun̪.d̪iˈflɔː.rus]
Adjective
abundiflōrus (feminine abundiflōra, neuter abundiflōrum); first/second-declension adjective
Usage notes
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | abundiflōrus | abundiflōra | abundiflōrum | abundiflōrī | abundiflōrae | abundiflōra | |
| genitive | abundiflōrī | abundiflōrae | abundiflōrī | abundiflōrōrum | abundiflōrārum | abundiflōrōrum | |
| dative | abundiflōrō | abundiflōrae | abundiflōrō | abundiflōrīs | |||
| accusative | abundiflōrum | abundiflōram | abundiflōrum | abundiflōrōs | abundiflōrās | abundiflōra | |
| ablative | abundiflōrō | abundiflōrā | abundiflōrō | abundiflōrīs | |||
| vocative | abundiflōre | abundiflōra | abundiflōrum | abundiflōrī | abundiflōrae | abundiflōra | |