abuzywność

Polish

Etymology

From abuzywny +‎ -ość. First attested in 2001.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.buˈzɘv.nɔɕt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɘvnɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: a‧bu‧zyw‧ność

Noun

abuzywność f

  1. (law) abusiveness (pervertedness; unjustness)

Declension

adjective
adverb

References

  1. ^ Studia prawnicze[1] (in Polish), numbers 147-150, 2001, page 205

Further reading

  • abuzywność”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022