accapitans
Latin
Etymology
Present participle of accapitō
Participle
accapitāns (genitive accapitantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | accapitāns | accapitantēs | accapitantia | ||
| genitive | accapitantis | accapitantium | |||
| dative | accapitantī | accapitantibus | |||
| accusative | accapitantem | accapitāns | accapitantēs accapitantīs |
accapitantia | |
| ablative | accapitante accapitantī1 |
accapitantibus | |||
| vocative | accapitāns | accapitantēs | accapitantia | ||
1When used purely as an adjective.