acceptatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of acceptō

Participle

acceptātus (feminine acceptāta, neuter acceptātum); first/second-declension participle

  1. accepted

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative acceptātus acceptāta acceptātum acceptātī acceptātae acceptāta
genitive acceptātī acceptātae acceptātī acceptātōrum acceptātārum acceptātōrum
dative acceptātō acceptātae acceptātō acceptātīs
accusative acceptātum acceptātam acceptātum acceptātōs acceptātās acceptāta
ablative acceptātō acceptātā acceptātō acceptātīs
vocative acceptāte acceptāta acceptātum acceptātī acceptātae acceptāta