acclamandus
Latin
Etymology
Future passive participle of acclāmō
Participle
acclāmandus (feminine acclāmanda, neuter acclāmandum); first/second-declension participle
- which is to be exclaimed
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | acclāmandus | acclāmanda | acclāmandum | acclāmandī | acclāmandae | acclāmanda | |
| genitive | acclāmandī | acclāmandae | acclāmandī | acclāmandōrum | acclāmandārum | acclāmandōrum | |
| dative | acclāmandō | acclāmandae | acclāmandō | acclāmandīs | |||
| accusative | acclāmandum | acclāmandam | acclāmandum | acclāmandōs | acclāmandās | acclāmanda | |
| ablative | acclāmandō | acclāmandā | acclāmandō | acclāmandīs | |||
| vocative | acclāmande | acclāmanda | acclāmandum | acclāmandī | acclāmandae | acclāmanda | |