acclinandus
Latin
Etymology
Future passive participle of acclīnō
Participle
acclīnandus (feminine acclīnanda, neuter acclīnandum); first/second-declension participle
- which is to be inclined
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | acclīnandus | acclīnanda | acclīnandum | acclīnandī | acclīnandae | acclīnanda | |
| genitive | acclīnandī | acclīnandae | acclīnandī | acclīnandōrum | acclīnandārum | acclīnandōrum | |
| dative | acclīnandō | acclīnandae | acclīnandō | acclīnandīs | |||
| accusative | acclīnandum | acclīnandam | acclīnandum | acclīnandōs | acclīnandās | acclīnanda | |
| ablative | acclīnandō | acclīnandā | acclīnandō | acclīnandīs | |||
| vocative | acclīnande | acclīnanda | acclīnandum | acclīnandī | acclīnandae | acclīnanda | |