accrochiaturus

Latin

Etymology

Future active participle of accrochiō.

Participle

accrochiātūrus (feminine accrochiātūra, neuter accrochiātūrum); first/second-declension participle

  1. (Medieval Latin) about to encroach (upon)
  2. (Medieval Latin) about to appropriate (via encroachment)

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative accrochiātūrus accrochiātūra accrochiātūrum accrochiātūrī accrochiātūrae accrochiātūra
genitive accrochiātūrī accrochiātūrae accrochiātūrī accrochiātūrōrum accrochiātūrārum accrochiātūrōrum
dative accrochiātūrō accrochiātūrae accrochiātūrō accrochiātūrīs
accusative accrochiātūrum accrochiātūram accrochiātūrum accrochiātūrōs accrochiātūrās accrochiātūra
ablative accrochiātūrō accrochiātūrā accrochiātūrō accrochiātūrīs
vocative accrochiātūre accrochiātūra accrochiātūrum accrochiātūrī accrochiātūrae accrochiātūra