accusans
Latin
Etymology
Present participle of accūsō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [akˈkuː.sãːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [akˈkuː.s̬ans]
Participle
accūsāns (genitive accūsantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | accūsāns | accūsantēs | accūsantia | ||
| genitive | accūsantis | accūsantium | |||
| dative | accūsantī | accūsantibus | |||
| accusative | accūsantem | accūsāns | accūsantēs accūsantīs |
accūsantia | |
| ablative | accūsante accūsantī1 |
accūsantibus | |||
| vocative | accūsāns | accūsantēs | accūsantia | ||
1When used purely as an adjective.
Noun
accūsāns m (genitive accūsantis); third declension
Declension
Third-declension noun (i-stem).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | accūsāns | accūsantēs |
| genitive | accūsantis | accūsantium |
| dative | accūsantī | accūsantibus |
| accusative | accūsantem | accūsantēs accūsantīs |
| ablative | accūsante | accūsantibus |
| vocative | accūsāns | accūsantēs |