accusitandus
Latin
Etymology
Future passive participle of accūsitō
Participle
accūsitandus (feminine accūsitanda, neuter accūsitandum); first/second-declension participle
- which is to be accused
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | accūsitandus | accūsitanda | accūsitandum | accūsitandī | accūsitandae | accūsitanda | |
| genitive | accūsitandī | accūsitandae | accūsitandī | accūsitandōrum | accūsitandārum | accūsitandōrum | |
| dative | accūsitandō | accūsitandae | accūsitandō | accūsitandīs | |||
| accusative | accūsitandum | accūsitandam | accūsitandum | accūsitandōs | accūsitandās | accūsitanda | |
| ablative | accūsitandō | accūsitandā | accūsitandō | accūsitandīs | |||
| vocative | accūsitande | accūsitanda | accūsitandum | accūsitandī | accūsitandae | accūsitanda | |