acerbans
Latin
Etymology
Present participle of acerbō
Participle
acerbāns (genitive acerbantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | acerbāns | acerbantēs | acerbantia | ||
| genitive | acerbantis | acerbantium | |||
| dative | acerbantī | acerbantibus | |||
| accusative | acerbantem | acerbāns | acerbantēs acerbantīs |
acerbantia | |
| ablative | acerbante acerbantī1 |
acerbantibus | |||
| vocative | acerbāns | acerbantēs | acerbantia | ||
1When used purely as an adjective.