acerbatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of acerbō (“embitter; exacerbate”).
Participle
acerbātus (feminine acerbāta, neuter acerbātum); first/second-declension participle
- made harsh or bitter, embittered, having been made bitter
- aggravated, made worse, exacerbated, having been made worse
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | acerbātus | acerbāta | acerbātum | acerbātī | acerbātae | acerbāta | |
| genitive | acerbātī | acerbātae | acerbātī | acerbātōrum | acerbātārum | acerbātōrum | |
| dative | acerbātō | acerbātae | acerbātō | acerbātīs | |||
| accusative | acerbātum | acerbātam | acerbātum | acerbātōs | acerbātās | acerbāta | |
| ablative | acerbātō | acerbātā | acerbātō | acerbātīs | |||
| vocative | acerbāte | acerbāta | acerbātum | acerbātī | acerbātae | acerbāta | |