acerrimus
Latin
Adjective
ācerrimus (superlative, feminine ācerrima, neuter ācerrimum); first/second declension
- superlative degree of ācer
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ācerrimus | ācerrima | ācerrimum | ācerrimī | ācerrimae | ācerrima | |
| genitive | ācerrimī | ācerrimae | ācerrimī | ācerrimōrum | ācerrimārum | ācerrimōrum | |
| dative | ācerrimō | ācerrimae | ācerrimō | ācerrimīs | |||
| accusative | ācerrimum | ācerrimam | ācerrimum | ācerrimōs | ācerrimās | ācerrima | |
| ablative | ācerrimō | ācerrimā | ācerrimō | ācerrimīs | |||
| vocative | ācerrime | ācerrima | ācerrimum | ācerrimī | ācerrimae | ācerrima | |
References
- acerrimus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- a (competent, intelligent, subtle) critic: existimator (doctus, intellegens, acerrimus)
- a (competent, intelligent, subtle) critic: existimator (doctus, intellegens, acerrimus)