achomharcóir

Irish

Etymology

From achomharc (“appeal”, verb) +‎ -óir (agent suffix).

Noun

achomharcóir m (genitive singular achomharcóra, nominative plural achomharcóirí)

  1. (law) appellant

Declension

Declension of achomharcóir (third declension)
bare forms
singular plural
nominative achomharcóir achomharcóirí
vocative a achomharcóir a achomharcóirí
genitive achomharcóra achomharcóirí
dative achomharcóir achomharcóirí
forms with the definite article
singular plural
nominative an t-achomharcóir na hachomharcóirí
genitive an achomharcóra na n-achomharcóirí
dative leis an achomharcóir
don achomharcóir 		leis na hachomharcóirí

Mutation

Mutated forms of achomharcóir
radical eclipsis with h-prothesis with t-prothesis
achomharcóir n-achomharcóir hachomharcóir t-achomharcóir

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.