acquieturus

Latin

Etymology

Future active participle of acquiēscō

Participle

acquiētūrus (feminine acquiētūra, neuter acquiētūrum); first/second-declension participle

  1. about to repose

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative acquiētūrus acquiētūra acquiētūrum acquiētūrī acquiētūrae acquiētūra
genitive acquiētūrī acquiētūrae acquiētūrī acquiētūrōrum acquiētūrārum acquiētūrōrum
dative acquiētūrō acquiētūrae acquiētūrō acquiētūrīs
accusative acquiētūrum acquiētūram acquiētūrum acquiētūrōs acquiētūrās acquiētūra
ablative acquiētūrō acquiētūrā acquiētūrō acquiētūrīs
vocative acquiētūre acquiētūra acquiētūrum acquiētūrī acquiētūrae acquiētūra