acquieturus
Latin
Etymology
Future active participle of acquiēscō
Participle
acquiētūrus (feminine acquiētūra, neuter acquiētūrum); first/second-declension participle
- about to repose
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | acquiētūrus | acquiētūra | acquiētūrum | acquiētūrī | acquiētūrae | acquiētūra | |
| genitive | acquiētūrī | acquiētūrae | acquiētūrī | acquiētūrōrum | acquiētūrārum | acquiētūrōrum | |
| dative | acquiētūrō | acquiētūrae | acquiētūrō | acquiētūrīs | |||
| accusative | acquiētūrum | acquiētūram | acquiētūrum | acquiētūrōs | acquiētūrās | acquiētūra | |
| ablative | acquiētūrō | acquiētūrā | acquiētūrō | acquiētūrīs | |||
| vocative | acquiētūre | acquiētūra | acquiētūrum | acquiētūrī | acquiētūrae | acquiētūra | |