acquisitus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of acquīrō.

Participle

acquīsītus (feminine acquīsīta, neuter acquīsītum); first/second-declension participle

  1. acquired

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative acquīsītus acquīsīta acquīsītum acquīsītī acquīsītae acquīsīta
genitive acquīsītī acquīsītae acquīsītī acquīsītōrum acquīsītārum acquīsītōrum
dative acquīsītō acquīsītae acquīsītō acquīsītīs
accusative acquīsītum acquīsītam acquīsītum acquīsītōs acquīsītās acquīsīta
ablative acquīsītō acquīsītā acquīsītō acquīsītīs
vocative acquīsīte acquīsīta acquīsītum acquīsītī acquīsītae acquīsīta