acuminandus
Latin
Etymology
Future passive participle of acūminō
Participle
acūminandus (feminine acūminanda, neuter acūminandum); first/second-declension participle
- which is to be sharpened
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | acūminandus | acūminanda | acūminandum | acūminandī | acūminandae | acūminanda | |
| genitive | acūminandī | acūminandae | acūminandī | acūminandōrum | acūminandārum | acūminandōrum | |
| dative | acūminandō | acūminandae | acūminandō | acūminandīs | |||
| accusative | acūminandum | acūminandam | acūminandum | acūminandōs | acūminandās | acūminanda | |
| ablative | acūminandō | acūminandā | acūminandō | acūminandīs | |||
| vocative | acūminande | acūminanda | acūminandum | acūminandī | acūminandae | acūminanda | |