adaptatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of adaptō.

Participle

adaptātus (feminine adaptāta, neuter adaptātum); first/second-declension participle

  1. modified, adapted

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative adaptātus adaptāta adaptātum adaptātī adaptātae adaptāta
genitive adaptātī adaptātae adaptātī adaptātōrum adaptātārum adaptātōrum
dative adaptātō adaptātae adaptātō adaptātīs
accusative adaptātum adaptātam adaptātum adaptātōs adaptātās adaptāta
ablative adaptātō adaptātā adaptātō adaptātīs
vocative adaptāte adaptāta adaptātum adaptātī adaptātae adaptāta

References

  • adaptatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • adaptatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.