adauctatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of adauctō
Participle
adauctātus (feminine adauctāta, neuter adauctātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adauctātus | adauctāta | adauctātum | adauctātī | adauctātae | adauctāta | |
| genitive | adauctātī | adauctātae | adauctātī | adauctātōrum | adauctātārum | adauctātōrum | |
| dative | adauctātō | adauctātae | adauctātō | adauctātīs | |||
| accusative | adauctātum | adauctātam | adauctātum | adauctātōs | adauctātās | adauctāta | |
| ablative | adauctātō | adauctātā | adauctātō | adauctātīs | |||
| vocative | adauctāte | adauctāta | adauctātum | adauctātī | adauctātae | adauctāta | |